این درست است، چون اگر ما از ورای توهم این سطح فیزیکی ببینیم، می‌توانیم به راحتی ببخشیم، از وابستگی‌ها رها شده و شاد باشیم.

و حالا ما یک حرف دل از "کِوین" در آمریکا داریم:

استاد عزیز، من واقعاً دارم رشد معنوی‌ام را حس می‌کنم. در گذشته، حتی کوچکترین ناراحتی‌ها هم مرا پر از استرس و اضطراب می‌کرد. حالا، چیزهایی که زمانی می‌توانستند مرا ویران کنند، به سختی مرا آشفته می‌کنند. برای مثال، من اخیراً ۶۰ هزار دلار را در یک سرمایه‌ گذاری از دست دادم. سپس، طوفانی باعث سیل شدید در خانه‌ام شد و همه چیز را ویران کرد - وسایل آشپزخانه، مبلمان و حتی دیوارها باید تخریب می شدند. حجم کار خیلی زیاد بود. با اینحال، من آرام بودم.

نه به این دلیل که ثروت بی پایانی دارم بلکه به این دلیل که به نقشۀ خداوند اعتماد دارم. شاید آن پول برای من مقدر نشده بود یا شاید خداوند چیز دیگری در نظر دارد. البته، لحظات کوتاهی استرس دارم، اما ۹۹.۹% مواقع، احساس آرامش می‌کنم. این یک تغییر اساسی نسبت به گذشته است، وقتی کوچکترین چیزها مرا عصبانی میکرد و به اطرافیانم پرخاش می‌کردم. حالا، پول کمتری دارم اما آرامش درونی خیلی بیشتری دارم. من برنامه‌های خودم را داشتم اما دارم یاد می‌گیرم که به جای آن، خودم را با برنامه‌های خداوند همسو کنم.

جالب اینجاست که وقتی طوفان آمد، من داشتم "کتاب ایوب" را می‌خواندم. آن زمان ‌بندی به من کمک کرد تا آرام بمانم. بعداً وقتی مشغول تعمیرات شدم، خواندن کتاب مقدس را کنار گذاشتم و تصمیم گرفتم از ژانویه دوباره شروع کنم. در اول ژانویه، ضررهای مالی بیشتری وارد شد - هم از یک سرمایه‌ گذاری دیگر و هم از سیاست‌های جدید دولت که بر خانه مان تأثیر می‌گذاشت. هرچند دوباره به "کتاب ایوب" برگشتم. این بار، آنرا با تمرکز بیشتری خواندم و بینش‌های جدیدی کشف کردم که مرا ثابت ‌قدم نگه داشت. در طول آماده ‌سازی فرزندم برای دریافت تشرف کامل، ما همچنین کتاب «خداوند مراقب همه چیز است» را خواندیم. این یک یادآوری بود که بزرگترین گنج، ثروت مادی نیست بلکه روشن ضمیری معنوی است.

می‌دانم که بهترین شاگرد نیستم. پیشرفت من کند بوده و بارها شک کرده‌ام. هرچند علیرغم کاستی‌هایم، از این تحول درونی‌ام - توانایی حفظ آرامش در دوران سخت، احساس متبرک بودن می‌کنم. آنچه زمانی فاجعه به نظر می‌رسید، حالا بی‌اهمیت به نظر می‌رسد. با این وجود ما فقط از این زندگی عبور می‌کنیم. متاسفم که رشدم کند بوده و نتوانسته‌ام این تعالیم را آنطور که باید، نشان دهم. اما عمیقاً از صبر و شکیبایی شما سپاسگزارم. متشکرم. "کِوین" از آمریکا

"کِوین" صبور، از حرف دلتان متشکریم.

استاد پاسخی محبت‌آمیز برایتان دارند: "کِوین آرام، از شنیدن خبر پیشرفت تان خیلی خوشحالم، از شنیدن خبر پیشرفت تان خیلی خوشحالم، و این‌که چقدر با ثبات و استوار راه بازگشت به خانه را ادامه می‌دهید، در حالی‌که بر مدیتیشن کوان یین تکیه دارید! اینکه بتوانید طوفان‌های زندگی را پشت سر بگذارید و گاهی بدون هیچ شکی، آرامش خود را حفظ کنید، چیز کوچکی نیست. شما در مسیر معنوی، پیشرفت خوبی داشته‌اید. حق با شماست، ما فقط در حال گذر از این دنیا هستیم. بودا گفته، «تمام فضیلت در عدم دلبستگی نهفته است.» این درست است، چون اگر ما از ورای توهم این سطح فیزیکی ببینیم، می‌توانیم به راحتی ببخشیم، از وابستگی‌ها رها شده و شاد باشیم. وقتی فکر می‌کنیم این قلمرو واقعیست و فقط همینست که هست، به همه چیز چنگ می‌زنیم و دچار تنش، عصبانیت، ترس، ناامنی و غیره می‌شویم. این همان چیزیست که حضرت عیسی به آن اشاره می‌کرد وقتی‌ که فرمود، «چون هر که بخواهد جان خود را نجات دهد، آنرا از دست خواهد داد، و هر که جان خود را بخاطر من از دست بدهد، آنرا باز خواهد یافت.» خوبست که اندکی دریافتید زندگی واقعی چیست. به خوبی به تمرین معنوی ادامه دهید تا به خداوند نزدیک‌ تر شوید. امید است که شما و مردم پرشور آمریکا در زندگی روزمره تان به صلحی دست یابید که فراتر از درک است. تا ابد دوستتان دارم!"